۱. طراحی برنامه تمرینی شخصی‌سازی شده
هر شناگر ویژگی‌های منحصر به فردی دارد که نیاز به برنامه ریزی ویژه دارد. مربیان با دانش کافی می‌توانند برنامه‌هایی طراحی کنند که با سن، سطح آمادگی و اهداف شناگر هماهنگ باشد. تمرینات باید به گونه‌ای طراحی شوند که هم پیشرفت تدریجی ایجاد کنند و هم از آسیب جلوگیری نمایند. مربیان موفق از روش‌های مختلفی مانند تمرینات تناوبی، دایره‌ای و مقاومتی استفاده می‌کنند. توجه به دوره‌های استراحت و ریکاوری به اندازه خود تمرینات مهم است. برنامه‌ها باید انعطاف‌پذیر باشند تا در صورت نیاز قابل تنظیم باشند. استفاده از تکنولوژی‌های جدید مانند ردیاب‌های فعالیت می‌تواند به شخصی‌سازی بیشتر کمک کند. یک برنامه خوب باید چالش‌برانگیز باشد اما خارج از توانایی شناگر نباشد.

۲. اصلاح و بهبود تکنیک‌های شنا
تکنیک صحیح اساس پیشرفت در شنا محسوب می‌شود. مربیان با چشم تیزبین خود می‌توانند خطاهای کوچکی را که شناگر از آنها بی‌خبر است تشخیص دهند. استفاده از تمرینات آموزشی خاص برای رفع نواقص تکنیکی بسیار مؤثر است. مربیان باید بتوانند توضیحات واضح و قابل درک ارائه دهند. نمایش عملی تکنیک‌های صحیح توسط مربی بسیار ارزشمند است. توجه به هماهنگی بین تنفس و حرکات از نکات کلیدی است که مربیان بر آن تأکید دارند. ثبت و مقایسه پیشرفت تکنیکی در طول زمان انگیزه بخش است. یک مربی خوب می‌داند چگونه بازخوردهای خود را به صورت سازنده و انگیزشی ارائه دهد.

۳. توسعه آمادگی ذهنی و روانی
ورزش شنا علاوه بر توان جسمی نیازمند قدرت ذهنی بالایی است. مربیان باید به شناگران کمک کنند بر موانع روانی مانند ترس از شکست غلبه کنند. آموزش تکنیک‌های تنفس عمیق و آرامش بخش می‌تواند در کنترل اضطراب مؤثر باشد. ایجاد روال منظم ذهنی قبل از مسابقات به افزایش تمرکز کمک می‌کند. مربیان باید فضایی ایجاد کنند که شناگران بتوانند آزادانه نگرانی‌های خود را مطرح کنند. تقویت روحیه ورزشکاری و رفتار حرفه‌ای از دیگر وظایف مربی است. آموزش پذیرش شکست به عنوان بخشی از فرآیند پیشرفت ضروری است. یک مربی دلسوز می‌داند چگونه در لحظات دشوار از شناگر حمایت عاطفی کند.

۴. نظارت بر تغذیه و سلامت عمومی
تغذیه مناسب سوخت مورد نیاز شناگران را تأمین می‌کند. مربیان باید بر مصرف مایعات و الکترولیت‌ها در طول تمرینات نظارت داشته باشند. آگاهی از زمان‌بندی مناسب مصرف مواد مغذی قبل و بعد از تمرین مهم است. توجه به نشانه‌های کم‌آبی و خستگی مفرط از مسئولیت‌های مربی می‌باشد. مربیان باید شناگران را به انجام معاینات دوره‌ای پزشکی تشویق کنند. آموزش اصول اولیه بهداشت ورزشی و مراقبت از پوست در محیط استخر ضروری است. همکاری با متخصصان تغذیه و فیزیوتراپیست‌ها می‌تواند بسیار مفید باشد. یک مربی مسئول همیشه سلامت بلندمدت شناگر را در اولویت قرار می‌دهد.

۵. آماده‌سازی برای رقابت‌ها و مسابقات
آماده‌سازی برای مسابقات نیازمند برنامه‌ریزی دقیق است. مربیان باید استراتژی‌های مناسب برای هر مسابقه خاص طراحی کنند. شبیه‌سازی شرایط رقابت در تمرینات به شناگر کمک می‌کند با فشار آشنا شود. آموزش مدیریت انرژی در طول مسابقات چند مرحله‌ای بسیار مهم است. مربیان باید به شناگران یاد دهند چگونه گرم کردن و سرد کردن اصولی انجام دهند. تحلیل عملکرد رقبا و تنظیم تاکتیک‌ها بر اساس آن ضروری است. ایجاد روال مشخص قبل از مسابقه به افزایش تمرکز کمک می‌کند. بازخورد پس از مسابقه باید مبتنی بر واقعیت و همراه با نقاط مثبت باشد