۱. مبانی تنفس صحیح در آب
تنفس در شنا مهارتی اکتسابی است که با تمرین به دست می آید. آرامش اولین شرط برای تنفس موثر در آب است. بازدم باید در آب و به صورت پیوسته انجام شود. دم سریع هنگام خروج سر از آب صورت می گیرد. هماهنگی تنفس با حرکات شنا حیاتی است. شروع تمرین در آب کم عمق و با دیواره توصیه می شود. تنفس منظم و کنترل شده عملکرد را بهبود می بخشد. از حبس نفس یا تنفس معکوس باید پرهیز کرد.

۲. تنفس در کرال سینه
تنفس جانبی هماهنگ با حرکات دست انجام می شود. چرخش سر باید حداقل و فقط برای خروج دهان باشد. زمان مناسب تنفس هنگام خروج یک دست از آب است. بازدم پیوسته در آب ضروری است. معمولا هر ۲ یا ۳ حرکت دست یکبار تنفس می کنند. تمرین با تخته شنا تکنیک را بهبود می بخشد. چرخش بیش از حد سر تعادل را به هم می زند. تنفس دوطرفه برای مسافت های طولانی بهتر است.

۳. تنفس در قورباغه و پروانه
در قورباغه تنفس با بالا آمدن سر به جلو انجام می شود. در پروانه تنفس همزمان با خروج دست ها از آب است. خروج سر باید حداقل و کنترل شده باشد. بازدم پیوسته در آب در هر دو سبک ضروری است. در پروانه معمولا هر دو حرکت یکبار تنفس می کنند. تمرین با دیواره استخر مفید است. عدم هماهنگی باعث اتلاف انرژی می شود.

۴. تمرینات تقویت تنفس
تمرینات تنفسی خشکی ظرفیت ریه را افزایش می دهد. دم عمیق و بازدم آرام در خشکی مفید است. ورزش های هوازی استقامت تنفسی را بهبود می بخشد. یوگا و تنفس دیافراگمی توصیه می شود. شبیه سازی تنفس شنا با ظرف آب ممکن است. افزایش تدریجی مدت حبس نفس مفید است. تنفس های عمیق قبل از شنا کمک کننده است. تمرین منظم و تدریجی ضروری است.

۵. حل مشکلات تنفسی
تنفس نامنظم با تمرین ریتمیک اصلاح می شود. بازدم صحیح از ورود آب به بینی جلوگیری می کند. بالا آوردن زیاد سر مقاومت آب را افزایش می دهد. کمبود نفس معمولا ناشی از بازدم ناقص است. کنترل اضطراب به تنفس بهتر کمک می کند. گیره بینی در مراحل اولیه می تواند مفید باشد. فیلمبرداری و تحلیل تکنیک کمک کننده است. تمرین و صبر لازمه بهبود تنفس است.